„Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie
będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu
mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej
śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci
równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość,
wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet
puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc”
(H.Poświatowska „Opowieść dla przyjaciela”)
W chwilach zadumy nad życiem, śmiercią i przemijaniem, w
imieniu Redakcji Kobiecych Pasji życzymy wszystkim czytelnikom, by w sercach
pozostali Ci, którzy już odeszli.
Cudowny wiersz mojej ulubionej Poświatowskiej.....
OdpowiedzUsuńa w sercach pozostaną, bo "nie umarł ten, kto żyje w pamięci innych"....
Alexandro, świetnie to ujęłaś, faktycznie od zapomnienia może jedynie uratować pamięć. Lubię też wiersz: "Ile razy można umrzeć"
Usuńile razy można umrzeć z miłości
pierwszy raz to był gorzki smak ziemi
gorzki smak
cierpki kwiat
goździk czerwony palący
drugi raz — tylko smak przestrzeni
biały smak
chłodny wiatr
odzew kół głucho dudniący
trzeci raz czwarty raz piąty raz
umierałam z rutyną mniej wzniośle
cztery ściany pokoju na wznak
a nade mną twój profil ostry
Dziękuję, za Twój komentarz w imieniu Redakcji:)